چند نوع اینترنت پرسرعت وجود دارد؟

اینترنت پرسرعت جزئی از زندگی روزمره ما شده و هر فردی روزانه با اینترنت سر و کار دارد. بعضی از افراد از اینترنت ADSL تلفن های خطی استفاده می کنند و برخی دیگر نیز برای دسترسی به اینترنت سرویس های اینترنت همراه 4G را به آن ترجیه داده و از خدمات اپراتورهای تلفن همراه استفاده می کنند. این دو و دیگر سرویس های اینترنت همچون وایمکس و فیبر نوری هر کدام نوعی اینترنت پرسرعت به شمار می آید که ما بدون توجه به ماهیت آن روزانه از آن استفاده می کنیم. اما شاید دوست داشته باشید بدانید که اصلا چند نوع اینترنت پرسرعت وجود دارد و کدام یک از آنها در کشور ما موجود و قابل استفاده است. یا شاید بخواهید بدانید که کدام یک از اینترنت ها قیمت پایین تری دارد و به صرفه می باشد. در ادامه اطلاعاتی کلی از انواع اینترنت های پرسرعت به شما می دهیم و شما را با آنها آشنا می کنیم.

در گذشته که اینترنت پرسرعت وجود خطی وجود نداشت و شبکه های تلفن همراه نیز خدمات اینترنتی ارائه نمی دادند عموم افراد از روش اتصال دیال آپ (Dial Up) که با استفاده از کارت اینترنت و رمز روی آن انجام می شد به اینترنت متصل می شدند که سرعت بسیار پایینی داشت و در زمان اتصال به اینترنت خط تلفن قطع می شد و در صورت تماس ورودی به تلفن اینترنت قطع می شد. دیال آپ تنها برای کارهای ضروری آن هم با سختی قابل انجام بود. اما خوشبختانه آن دوران به سر رسید و با ظهور تکنولوژی های جدید اینترنت پرسرعت به بازار آمد و اتصال های سنتی دیال آپ کنار رفت.

معروف ترین سرویس های اینترنتی که هنوز هم پرمخاطب است و بسیاری از افراد از آن استفاده می کنند سرویس ADSL می باشد. در ابتدای ورود ADSL به ایران این سرویس برای همگان شناخته شده و قابل استفاده نبود و تنها افراد خاص و یا سازمان ها از آن استفاده می کردند اما رفته رفته مردم با آن آشنا شدند و به استفاده از آن پرداختند.

اینترنت پرسرعت جایگزین دیال آپ

با ورود تکنولوژی ADSL به حوزه اینترنت و کنار رفتن اینترنت های قدیمی باز هم مشکلی جدید به وجود آمد و آن سرعت پایین این اینترنت ها بود. سرعت اینترنت های دیال بسیار پایین و چیزی در حدود ۳۲ کیلوبیت بر ثانیه بود که آمدن اینترنت های ADSL با سرعت ۱۲۸ کیلوبیتی برای خیلی از افراد خوشایند بود. مسئولین در آن زمان باور داشتند که اینترنت جزء نیازهای اصلی مردم نیست و افراد یک خانواده نیازی به اینترنت با سرعت بیشتر از ۱۲۸ ندارند که در آن زمان تا حدودی درست بود.

اما رفته رفت دنیای وب و فناوری اطلاعات پیشرفت کرد و این سرعت هم بعد از مدتی تکراری شد و افراد نیاز به سرعت بالاتری داشتند. همین نیاز باعث شد ارائه خدمات اینترنتی از انحصار مخابرات در آید و شرکتهای جدیدی نظیر شاتل، های وب، آسیاتک و ... ایجاد شوند و برای رقابت بیشتر خدمات سرویس های اینترنت با سرعت های بالاتری را به مشتری ها ارائه دهند.

در نهایت سرعت های بالاتر اینترنت به فروش رسید و پایه سرعت های اینترنتی ۵۱۲ کیلوبیت بر ثانیه قرار گرفت و سقف آن نیز با گذر زمان بیشتر شد که در حال حاضر ۳۲ مگابیت بر ثانیه می باشد. پس از توضیحات کلی در مورد پیشینه اینترنت در ایران و استفاده از آن توسط مردم لازم است انواع مختلف سرویس های اینترنت پرسرعت را برای شما بیان کنیم.

اینترنت پرسرعت ثابت

یکی از انواع سرویس های اینترنت پرسرعت که اتفاقا افراد زیادی از آن استفاده می کنند و در بین کاربران اینترنت از شهرت بالایی نیز برخوردار است اینترنت ثابت می باشد. این نوع اینترنت همانطور که از نامش مشخص است ثابت و غیرقابل جابجایی است. اینترنت های ثابت به ازای خط های تلفن ثابت ارائه می شوند و برای استفاده از آنها باید یک خط تلفن ثابت داشته باشید تا اینترنت پرسرعت را روی آن خط فعال کنید. این نوع اینترنت پرسرعت انواع مختلفی دارد که به ترتیب سرعت عبارتند ازADSL ، VDSL و FTTX که هر یک ویژگی هایی دارند.

البته تنها داشتن خط تلفن برای استفاده از اینترنت پرسرعت ثابت کافی نیست و لازم است علاوه بر داشتن خط تلفن و توانایی و کشش کابل های تلفن برای ارائه اینترنت، شرکت سرویس دهنده اینترنت هم در آن منطقه جغرافیایی خدمات اینترنتی ارائه نماید. در صورت وجود یک یک شرایط می توانید از اینترنت پرسرعت ثابت شرکتهای مختلف استفاده کنید. البته در زمان فعلی دیگر این محدودیت ها برای دریافت اینترنت وجود ندارد و تقریبا در تمام نقاط شهری می توان اینترنت خطی را دریافت نمود.

۱-‌ اینترنت ADSL

مشهورترین و قدیمی ترین اینترنت پرسرعت که اکثر کاربران اینترنت از آن استفاده می کنند اینترنت ADSL است در ایران نیز استقبال زیادی از آن بعمل آمده است. ADSL خلاصه عبارت Asymmetric Digital Subscriber Line است و نوعی سرویس اینترنت ثابت می باشد که از آن برای تبادل اطلاعات بین مرکز مخابرات و مودم اینترنت استفاده می شود. ویژگی این سرویس اینترنتی نسبت به روش سنتی دیال آپ قطعی کم و سرعت بالا می باشد.

در این روش برخلاف دایال آپ تداخلی بین تماس های تلفنی و استفاده اینترنت ایجاد نمی شود و بطور همزمان می توان از هر دو استفاده کرد. با ارائه خدمات مختلفی نظیر سرعت های بالاتر به همراه حجم زیاد با قیمت های پایین تر توسط سرویس دهنده های اینترنت باعث شده این نوع اینترنت پرسرعت از محبوبیت بالایی برخوردار باشد.

مشکل در این نوع اینترنت ثابت این است که ارائه خدمات منوط به وضعیت کابل کشی تلفن منطقه و همچنین خدمات سرویس دهنده در آن منطقه می باشد. دیگر مشکل آن سرعت محدود آن است. حداکثر سرعت دانلود ADSL حدود ۸ مگابیت بر ثانیه است که البته در نسخه جدید آن یعنی +ADSL2  این مقدار به ۲۴ مگابیت بر ثانیه افزایش یافته است. اگرچه برای استفاده های خانگی در حال حاضر این مقدار خیلی زیاد است اما برای مصارف غیرخانگی این محدودیت نامناسب است.

۲- اینترنت VDSL

دیگر نوع اینترنت پرسرعت که سرعت بالاتری نسبت به ADSL دارد اینترنت VDSL است که ساختار آن کمی با ADLS تفاوت دارد. VDSL که برگرفته از عبارتVery high bitrate Digital Subscriber Line است بر خلاف اینترنت ADSL که از خط تلفن برای تبادل اطلاعات و اتصال استفاده می کند، از کابل شبکه استفاده می کند که نتیجه آن سرعت بالاتری نزدیک به ۶۰ مگابیت بر ثانیه  نسبت به ای دی اس ال می باشد.

با توجه به این که برای استفاده از VDSL نیاز به کابل شبکه وجود دارد پس لازم است کابل شبکه از صندوق توزیع خطوط مشترکین (صندوق های محلی توزیع خط تلفن) تا محل مشترک کشیده شود. در این روش نیز همچون ADSL نوع کابل مسی در سرعت اینترنت موثر است و می تواند آن را تحت تاثیر قرار دهد.

۳- اینترنت FTTx (فیبر نوری)

پرسرعت ترین نوع اینترنت ثابت نسبت به ADSL و VDSL اینترنت FTTX یا همان فیبر نوری می باشد که در آن به جای استفاده از کابل مسی از کابل های فیبر نوری استفاده می شود و در نتیجه سرعت و کیفیت بالاتری نسبت به دو نوع دیگر اینترنت اراده می دهد.

این نوع کابل ها از سیگنال های نوری برای انتقال اطلاعات استفاده می کنند و در نتیجه فاصله کاربر از مرکز مخابرات در سرعت آن تاثیری ندارد و سرعت در هر فاصله ای سرویس دهنده اینترنت ثابت است. بنابراین سرعت دانلود در اینترنت فیبر نوری حداکثر تا یک گیگابیت بر ثانیه قابل افزایش می باشد.

اینترنت پرسرعت بی سیم

در کنار سرویس های مختلف اینترنت پرسرعت ثابت یا باسیم، سرویس های دیگری هم وجود دارند که به سرویس های بی سیم یا اینترنت بی سیم معروف هستند. در این گونه اینترنت ها اتصال از طریق سیم (همچون اینترنت های ثابت) انجام نمی شود و ارتباط و تبادل اطلاعات در آن به وسیله گیرنده های بی سیم برقرار می شود. این نوع از اینترنت های سرعت بالایی نیز دارند و معروف ترین آنها می توان TD-LTE و وایمکس است که در ایران نیز از آنها استفاده می شود. روش کار این نوع سرویس ها همچون خطوط تلفن همراه است و کاربر به نزدیک ترین فرستنده یا آنتن متصل می شود و اینترنت را دریافت می کند.

۴- اینترنت وایمکس (WiMAX)

اینترنت وایمکس (WiMAX) یکی از انواع اینترنت است که به کاربر امکان دسترسی به اینترنت با سرعت بالا و بدون نیاز به سیم را ارائه می کند. در زمانی که تنها اینترنت ثابت قابل استفاده بود و کاربران تنها با استفاده از خط تلفن به اینترت متصل می شدند، فناوری وایمکس وارد بازار شد و اینترنت سیار یا بی سیم را برای آنها به ارمغان آورد. در کشور ما هم همچنان این نوع اینترنت توسط شرکت مبین نت ارائه می شود. مودم های وایمکس مودم هایی مخصوص هستند که در آنها یک سیم کارت مخصوص وایمکس قرار می گیرد و به این وسیله دسترسی به اینترنت برای کاربر فراهم می شود.

اینترنت وایمکس هم چون به آنتن شبکه متصل شده و از آن اینترنت را دریافت می کند، در صورت فاصله گرفتن از آنتن احتمالا با افت کیفیت مواجه می شود. به علاوه که در برخی مناطق به علت عدم دسترسی به شبکه آنتن ها، عملا امکان استفاده از اینترنت وایمکس وجود ندارد. تکنولوژی وایمکس یکسری محدودیت هایی در سرعت، فاصله از آنتن و سرعت حرکت کاربر دارد. این محدودیت ها در تکنولوژی جدید اینترنت بی سیم یعنی LTE بهبود پیدا کرده است. 

۵- اینترنت TD-LTE

اینترنت تی‌دی‌ال‌تی‌ای (TD-LTE) که نسل جدیدی از اینترنت های پرسرعت بی سیم است به وسیله یک مودم بی سیم مخصوص کار می کند که حداکثر سرعت آزمایشگاهی آن ۱۱۰ مگابیت بر ثانیه و حداکثر سرعت عملیاتی آن ۴۰ مگابیت بر ثانیه می باشد. هم اکنون تعداد زیادی اشتراک در کشور وجود دارد که از این نوع اینترنت پرسرعت بی سیم که توسط توسط اپراتورهای ایرانسل و مبین نت ارائه می شود استفاده می کنند.

از جمله مشکلات این سرویس های اینترنتی کاهش سرعت و کیفیت اینترنت با فاصله گرفتن از آنتن فرستنده و یا اختلالات رادیویی می باشد. یعنی اینترنت های TD-LTE در صورت جابجایی مودم میان آنتن‌ها ممکن است با کاهش کیفیت یا کاهش سرعت مواجه شوند. چراکه برقراری ارتباط در این نوع اینترنت همچون موبایل مبتنی بر آنتن است. علاوه بر این قیمت و تعرفه اینترنت های بی سیم TD-LTE بالاتر از دیگر انواع اینترنت می باشد چون هزینه نصب، نگهداری و استفاده از فرکانس رادیویی مخصوص در این سرویس ها زیاد است. 

اینترنت پرسرعت همراه

جدیدترین نسل اینترنت های پرسرعت، اینترنت همراه است که تقریبا همه دارندگان گوشی های هوشمند با آن آشنا هستند. این نوع اینترنت را می توان رایج ترین، پرکاربردترین و محبوب ترین گونه اینترنت پرسرعت دانست که به وسیله شبکه تلفن همراه ارائه می شود. استفاده از اینترنت همراه توسط گوشی های تلفن همراه و دستگاه های سیم کارت خور قابل استفاده می باشد که بسته به نوع گوشی و اپراتور تلفن همراه امکان استفاده از اینترنت های نسل سه (3G)، چهار (4G) و چهار و نیم (4.5G) وجود دارد.

اینترنت همراه تنها در مکان های دارای پوشش شبکه تلفن همراه قابل استفاده است و بعضا در مناطق غیرشهری غیرقابل استفاده و یا بی کیفیت خواهد بود. حداکثر سرعت آزمایشگاهی  این نوع اینترنت حدود ۱۰۰ مگابیت بر ثانیه می باشد و حداکثر سرعت عملیاتی آن ۱۵ مگابیت بر ثانیه است. البته این مقدار با فاصله گرفتن از آنتن فرستنده و یا ایجاد اختلالات رادیوی کاهش پیدا می کند. 

یکی از محدودیت های این نوع اینترنت کاهش آنتن‌دهی با افزایش فاصله از آنتن اپراتور می باشد. خیلی از کاربران با این اتفاق مواجه شده اند که در برخی مناطق سرعت اینترنت به H+ افزایش یافته و در برخی مناطق سرعت به E کاهش پیدا می کند. این افزایش و کاهش سرعت ناشی از فاصله از آنتن ها، اختلالات رادیویی و یا تجهزیات بکار رفته در آنتن و شبکه آن منطقه می باشد. علاوه بر این موارد پدیده‌های جوی و موانع فیزیکی هم در کاهش سرعت اینترنت همراه بی تاثیر نیست.

این را هم بخوانید:  | تاسیسات کاوه | سایت چکاپ | تهران تبلیغ