چرا اینترنت منازل فیبر نوری نمی شود؟

اینترنت فیبر نوری سریع ترین تکنولوژی ارائه دهنده اینترنت پرسرعت در دنیا می باشد که در کشور ما نیز از آن استفاده می شود. در کنار آن مشترکین اینترنت خانگی نیز زیاد هستند و از تکنولوژی ADSL استفاده می کنند. حال سوال این است که با وجود فیبر نوری و سرعت بالای آن چرا از آن در زیرساخت اینترنت خانگی استفاده نمی شود و مشترکین خانگی اینترنت از فیبر نوری بهره گیری نمی کنند؟ در حالی که فیبر نوری با سرعت و کیفیت بالا وجود دارد چرا باید مشترکین خانگی از ADSL استفاده کنند؟

اتصالات فیبر نوری یا اتصالات پهن باند FTTH همان اتصال فیبر نوری به خانه است که معرف به اتصالات فیبر نوری برای اماکن به صورت اختصاصی می باشد. در اینترنت فیبر نوری انتقال اطلاعات بر پایه نور است (بر خلاف کابل که بر پایه جریان برق است) و به همین دلیل امکان انتقال انبوه اطلاعات را دارد. این فناوری جدید به سرعت در حال رشد می باشد و مزایای آن نسبت به فناوری‌های کنونی نظیر DSL باعث محبوبیت آن شده است.

یکی از مدیران شرکت مخابرات ایران در پاسخ به این سوال گفته: اگر چه فیبر نوری انحصاری نیست و هر شرکتی می تواند آن را ارائه دهد اما باید گفت که علت اصلی عدم پیشرفت آن و خانگی شدن فیبر نوری عدم سرمایه‌گذاری شرکت‌های ارائه دهنده خدمات اینترنتی می باشد. در ابتدا اجرای فیبر نوری به اپراتور چهارم یعنی ایرانیان‌نت سپرده شده بود که البته بوجود آمدن مشکلات مالی برای آن سپس به شرکت مخابرات واگذار شد. مخابرات نیز ارائه خدمات فیبر نوری به مشترکان را تحت پروژه‌ای با عنوان «تانوما» شروع به کار کرده است.

فیبر نوری جایگزین ADSL

فیبر نوری و پروژه رساندن آن به درب منازل و جایگزین شدن فیبر با کابل مسی جهت  افزایش سرعت اینترنت کشور چند سالی است که مورد توجه مسئولان قرار گرفته است. حدود دو سال پیش بود که وزیر ارتباطات درباره فیبرنوری گفت: در مورد فیبر نوری FTTX در کشور ما انحصاری وجود ندارد. اما در خصوص فیبر نوری منازل شرکت ایرانیان نت متولی این امر می باشد. همین انحصار باعث باعث شد شرکت مذکور از پس سرمایه‌گذاری عظیم آن که از جنس دیربازده نیز می باشد بر نیاید و در نهایت پرونده فیبر نوری خانگی به دست مخابرات سپرده شود.

لازم به ذکر است که پس از انتقال پروژه از شرکت ایرانیان نت به شرکت مخابرات ایران فاز اول فیبر نوری منازل راه اندازی شد و عنوان تانوما (تارهای نوری مخابرات ایران) برای آن تعیین شد و در ابتدا هشت استان کشور این خدمت را دریافت نمودند. در این پروژه هدف‌گذاری بر این بود که در گام های بعدی شهرهای بزرگ و مراکز استان‌ها تحت پوشش فیبر نوری قرار گیرند. با این حال مخابرات در همان ابتدا اعلام کرد مشترکین مخابراتی که در هر نقطه ظرفیت‌سازی شده و تحت پوشش قرار دارند می توانند از خدمات فیبر نوری و سرویس‌های تانوما بهره مند شوند. اما ارائه خدمات در کل کشور حدود ۵ سال زمان لازم دارد.

پوشش سراسری فیبر نوری

چیزی که مشخص است نیاز به سرمایه گذاری کلان در این زمینه است و الا بنابر نظر مسئولین هیچ انحصاری در حوزه فیبر نوری وجود ندارد و این شرکتها هستند که توان سرمایه‌گذاری کلان در بلندمدت را ندارند. مخابرات هم که این پروژه را در دست گرفته توان سرمایه‌گذاری بیش از این را ندارد و سایر شرکت‌های اینترنتی نیز جهت همکاری پیش نمی آیند.

به همین دلیل است که فیبر نوری به طور انحصاری در اختیار برخی شرکتها قرار گرفته است. در حقیقت شرکت دیگری وجود ندارد که بتواند در این بخش سرمایه گذاری کند. البته نقش حاکمیتی بسیار اهمیت دارد و حکومت باید با تصویب قوانین حمایتی فرصت را برای شرکتهای اینترنتی فراهم آورد. تفاوت فیبر نوری با دیگر اینترنت ها بقدری است که لزوم این حمایت های حاکمیتی احساس می شود.

اجرای پروژه «فیبر نوری به منازل» که باعث می شود تمام مشترکین خانگی اینترنت بتوانند از اینترنت پرسرعت فیبر نوری استفاده کنند می تواند تحول عظیمی در زمینه ارتباطات و فناوری اطلاعات کشور ایجاد کند و کاربران خانگی، اداره ها و موسسات دیگر را از این فناوری بهره مند سازد. اتصال فیبر نوری سرعت ارتباطات اینترنتی را در حد چشمگیری افزایش می‌دهد و سرعت آن نسبت به انواع دیگر اینترنت نظیر ADSL بسیار بالاتر می باشد. جایگزین کردن فیبر نوری به جای کابل مسی اگرچه هزینه بالای دارد اما در درازمدت و با توجه به روند رو به رشد تکنولوژی و فناوری اطلاعات قطعا مفید خواهد بود.

منبع: خبرگزاری ایسنا